Η πορεία του Σαββάτου 2 του Οκτώβρη στο Μοναστηράκι ήταν ένα πρώτο γεγονός που κατάφερε με επιτυχία να βγάλει από την αορατότητα στην οποία είναι καταδικασμένες πάνω από ένα μήνα τώρα όσες υφιστάμεθα τις επιπτώσεις των μέτρων της πιο πρόσφατης της κρατικής διαχείρισης της πανδημίας. Η πορεία μας πραγματοποιήθηκε ενάντια και στην ελληνο-χριστιανική φράξια αλλά και διαχωρισμένη από τη αριστεροδημοκρατική ψευτοδιάκριση καθολικού-υποχρεωτικού.
Στη συγκέντρωση στο Μοναστηράκι ανοίχτηκαν τα πανό και διαβάστηκαν κείμενα σε μικροφωνική από τις συλλογικότητες που συμμετείχαν, ενώ η πορεία που πλησίαζε τα 1000 άτομα κατάφερε να διεκδικήσει τη θέση της στον δρόμο, παρά την ισχυρή παρουσία μπάτσων (συμπεριλαμβανομένης μίας αύρας). Σε όλη τη διάρκεια φωνάζονταν συνθήματα, μοιράστηκαν πολλά κείμενα και πετάχτηκαν χιλιάδες τρικάκια.
Μερικά από τα συνθήματα που φωνάχτηκαν:
• Σήμερα ζητάνε το πιστοποιητικό// Αύριο θα κόψουνε και πάλι τον μισθό
• Ούτε αναστολές, ούτε απολύσεις// Ενάντια σε έναν κόσμο γενικευμένης θλίψης
• Ούτε εθνικός, ούτε υγειονομικός// Ο δικός μας πόλεμος θα είναι ταξικός
• Μισές ώρες δουλειάς/Διπλάσιοι μισθοί// Έτσι η υγεία μας θα βελτιωθεί
• Το μόνο μας συμφέρον μέσα στην πανδημία// Αγώνες ταξικοί, πειθάρχηση καμία
• Έλληνες και ξένοι, εργάτες ενωμένοι, και όχι με το ζόρι εμβολιασμένοι
• Οι διαχωρισμοί τσακίζονται στην πράξη, η υποχρεωτικότητα ποτέ δε θα περάσει
• Φόβος, πειθαρχία και καταστολή, αυτό δεν είναι υγεία είναι φυλακή
• Βάλανε χαφιέδες σε όλες μας τις κινήσεις//Σκατά στις καραντίνες και τις πιστοποιήσεις
• Η εθνική ενότητα η εμβολιαστική ρίχνει τους μισθούς είναι πειθαρχική
• Όχι απολύσεις και αναστολές την κρίση να πληρώσουν οι καπιταλιστές
